Stojąc na ziemi, patrzmy w niebo

Drodzy Bracia w Kapłaństwie,
Czcigodni Bracia i Siostry zakonne,
Ukochani Diecezjanie,

Królestwo Boże misją Jezusa

Opisane wniebowstąpienie Jezusa Chrystusa jest potwierdzeniem wcześniej zapowiadanej przez Niego misji. „Wyszedłem od Ojca – mówił do swoich uczniów – i przyszedłem na świat, znowu opuszczam świat i idę do Ojca” (J 16,28). Uczniowie jednak mają inną, własną wizję dzieła Chrystusowego. Mimo że Chrystus od samego początku i do końca swej działalności głosił i urzeczywistniał królestwo Boże, to uczniowie oczekiwali od Niego „przywrócenia królestwa Izraela” (por. Dz 1,6). Dopiero kiedy spełniła się obietnica zesłania Ducha Świętego, w pełni zrozumieli posłannictwo Jezusa, Syna Bożego. Dzięki temu  Jego posłannictwo stało się też ich udziałem. Już jako świadkowie wiedzieli, że dotyczyło ono każdego człowieka i całego człowieka – z duszą i ciałem. Głosili Jezusa Chrystusa jako Pana, który pokonał szatana i ustanowił już tutaj, na ziemi, królestwo Boże. Uczestnikami królestwa Bożego stają się ludzie nawróceni, przyjmujący chrzest i wiarę. Chrystus tworzy w ten sposób na ziemi nową wspólnotę ludzką, do której tak pisał Paweł apostoł: „Usiłujcie zachować jedność Ducha, dzięki więzi, jaką jest pokój. Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który jest i działa ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich” (Ef 4,3-6).

Pełen tekst Listu można pobrać TUTAJ.