SKIBNIEW – Parafia świętego Wojciecha

W XVI wieku nazwa miejscowości brzmiała: Skibniewo. Z czasem przyjęto wersję: Skibniew Podawce, od słowa „Podawca” oznaczającego dawnej kolatora kościoła. W dniu 12 lutego 1466 roku Kazimierz Jagiellończyk (1427-1492), wielki książę litewski (od 1440) i król polski (od 1447) i nadał w Wilnie wsie Skibniewo i Wrotnowo dwom braciom Mikołajowi i Maciejowi Dyszom.

Nie zachował się do naszych czasów dokument fundacyjny parafii skibniewskiej. Kościół istniał tutaj na pewno przed 1464 rokiem. Znanymi z dokumentów plebanami byli tutaj w XV wieku: ks. Jan (1464), ks. Maciej (1471) i ks. Stanisław (1477-1480). Fundatorami kościoła były z pewnością miejscowe rody szlacheckie Skibniewskich, Kurczów i Kostków herbu Ślepowron. Kolejne nadania na rzecz świątyni w 1495 roku zapisał w swoim testamencie Paweł Suchodolski wojski drohicki (1477-1495). W 1667 roku (trzeciego dnia po święcie św. Marcina) ówczesny proboszcz ks. Melchior Skarbek Kozietulski był świadkiem kolejnych nadań na rzecz kościoła, które poczynił Andrzej Orzeszko h. Pobóg. W 1682 roku kolatorami tegoż kościoła był właściciel Skibniewa – Paweł Wyszomirski (ur. ok. 1622), syn Kazimierza, a także rodziny Skibniewskich i Suchodolskich.

Pierwszy drewniany kościół spłonął w 1723 roku, kiedy funkcję proboszcza pełnił ks. Szymon Ruciński. Następna świątynia pw. św. Wojciecha o wystroju barokowym została wzniesiona kosztem parafian w 1743 roku (stoi do dzisiaj na placu kościelnym). W 1788 roku została ona gruntownie przebudowana. Kolejna restauracja zostały przeprowadzone ok. 1876 roku oraz w 1906 roku. Tą ostatnią kierował ks. Stefan Szostek (1843-1924), proboszcz skibniewski (1904-1921). W czasie II wojny światowej Niemcy planowali wysadzić świątynię w powietrze. Jednak tragedii zapobiegł ks. Antoni Łapaj (1895-1953), ówczesny administrator parafii (1932-1952). On też ocalił przed konfiskatą duży dzwon, który służy wiernym po dzień dzisiejszy.

Obecny murowany kościół, połączony z plebanią, został wzniesiony w latach 1984-1990, pod kierunkiem ks. Ryszarda Kardasa (prob. 1983-1991). Kamień węgielny poświęcił w dniu 20 czerwca 1984 roku ks. Jan Mazur, biskup siedlecki czyli podlaski (1968-1992). Poświęcenia świątyni dokonał w Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata, czyli 26 listopada 1989 roku, wspomniany ordynariusz siedlecki ks. bp Jan Mazur.

Staraniem ks. Franciszka Szulaka (prob. 1991-2003; 2005-2014) w dniu 4 kwietnia 1997 roku zostały sprowadzone z Gniezna relikwie św. Wojciecha. W latach 2006-2012 staraniem ks. Franciszka Szulaka zostały odrestaurowane i przeniesione do nowej świątyni trzy zabytkowe ołtarze oraz ambona i chrzcielnica.

Na placu kościelnym obok starego kościoła stoi murowany budynek (dawny dom przedpogrzebowy), w którym od 1995 roku mieści muzeum parafialne, a także murowana dzwonnica wzniesiona w 1910 roku kosztem parafian – pod kierunkiem wspomnianego ks. Stefana Szostka.

Oprac. ks. dr Zbigniew Rostkowski