Miejscowość Jerzyska swymi początkami sięga połowy XVIII wieku, kiedy to ok. 1752 roku w te rejony Puszczy Kamienieckiej zaczęli przybywać pierwsi osadnicy, nadając osadzie nazwę Budy Jeżyskie. Na początku XIX wieku pozostawiono jedynie drugą część nazwy: Jerzyska. Od 1763 roku wieś ta oficjalnie została przypisana do parafii Kamionna. W 1918 roku powstała myśl o utworzeniu tutaj samodzielnego ośrodka duszpasterskiego. Starania o budowę kaplicy podjęli mieszkańcy dopiero w 1932 roku. Materiał i plac pod budowę kościoła (2,5 morgi) oraz beneficjum (20 mórg) ofiarowała Elżbieta Maria z hr. Zamoyskich Kurnatowska herbu Łodzia (1882-1940) z Warszawy, właścicielka dóbr jadowskich, łochowskich, kołodziążskich (od 1911), żona Eryka hr. Kurnatowskiego herbu Łodzia (1882-1975). W październiku 1933 roku ukończono budowę drewnianej kaplicy pw. św. Stanisława Kostki. Jej poświęcenia dokonał 26 listopada 1933 roku ks. Kazimierz Czarkowski (1888-1982), dziekan węgrowski (1933-1968). Dzięki staraniom ks. Czesława Zgorzałka (1904-1952), pierwszego proboszcza parafii Jerzyska (1933-1945), który organizował nową placówkę duszpasterską, ks. Henryk Przeździecki, biskup siedlecki czyli podlaski (1918-1939), w dniu 8 grudnia 1933 r. erygował parafię w Jerzyskach. Obecny murowany kościół został wybudowany w stanie surowym w latach 1948-1965 staraniem kolejnych duszpasterzy: ks. Antoniego Lipińskiego (1903-1957), proboszcza w latach 1947-1950, ks. Józefa Kocyka (1880-1968), proboszcza w latach 1950-1963, a także ks. Michała Domańskiego (ur. 19 marca 1939 r.), administratora parafii (1963-1977). Wersję wstępną projektu świątyni wykonał arch. Andrzej Boni (zm. 1964) z Warszawy, a wersję poprawioną arch. Barbara Brukalska z Warszawy. Dnia 11 lipca 1948 roku ks. Marian Jankowski (1899-1962), biskup tytularny Diospolis in Thracia (19 stycznia 1948 r.), sufragan siedlecki czyli podlaski (1948-1962), poświęcił kamień węgielny i fundamenty nowego kościoła. Podczas wizytacji kanonicznej w dniach 7-8 czerwca 1971 roku ks. Wacław Skomorucha (1915-2001), biskup tytularny Zoara (21 listopada 1962 r.), sufragan siedlecki czyli podlaski (1962-1992), poświęcił ołtarz główny, kończąc etap wznoszenia nowej świątyni. W okresie pobytu ks. Henryka Kalinowskiego (prob. 1995-2002) zostały wstawione metalowe okna i witraże, wykonane w pracowni Wiery i Romana Godlewskich z Ciechanowca. Nieopodal kościoła stoi drewniana plebania, zbudowana w 1934 roku, staraniem wspomnianego ks. Czesława Zgorzałka. Kaplica: Szumin - pierwotnie istniała tutaj mała leśna kapliczka. W 2000 roku została rozbudowana staraniem „Komitetu Kościółkowego„ w składzie: Ryszard i Danuta Kulinowie, Stanisław i Maria Szczepkowscy, Bogdan i Lidia Horoneskulowie, Tadeusz i Emilia Matuszkiewiczowie oraz Bronisława Gęsiorek.

Oprac. ks. dr Zbigniew Rostkowski

Apostolat Modlitwy za Kapłanów „Margaretka”

Parafialny Zespół Caritas

Stowarzyszenie Żywego Różańca