CZEREMCHA – Parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski

Pierwotnie Czeremcha była zwana Ożarowo, a później Czeremucha. W dokumentach lustracyjnych województwa podlaskiego z XVI i XVII wieku była nazywana również Nurzec alias Czeremcha. Pierwsze wzmianki o tej miejscowości znajdujemy w dokumencie króla Zygmunta I Starego (1506-1548) z 20 marca 1533 roku, w którym jest mowa o uposażeniu kościoła kleszczelowskiego w trzy włóki ziemi zwanej Łuboczek pomiędzy polami wsi Czeremcha. Powyższe nadanie potwierdził 25 maja 1562 roku król Zygmunt II August (1548-1572). Przez wiele wieków wieś ta należała do parafii Kleszczele (1533-1957), o czym świadczą kolejne dokumenty: króla Jana II Kazimierza Wazy (1648-1668) z 20 sierpnia 1658 roku oraz króla Augusta II Mocnego (1697-1733) z 28 listopada 1720 roku.

Rozwój osady Czeremcha związany jest z wybudowaniem w latach 1903-1905 linii kolejowej Wołkowysk – Hajnówka – Siedlce, która w Czeremsze tworzyła ważny węzeł kolejowy z jedną z najstarszych w Polsce dróg żelaznych Brześć – Białystok – Grajewo (1867). Pierwsze zgromadzenia liturgiczne były organizowane przy kapliczce NMP Niepokalanie Poczętej, którą postawił na placu przy torach kolejowych ks. Teodozjusz Żyliński (1873-1928), proboszcz kleszczelowski (1922-1927). W czasach ks. Aleksandra Swerpla (1891-1962), proboszcza kleszczelowskiego (1930-1948) najpierw zostało zrobione zadaszenie nad kapliczką, a w 1932 roku została zbudowana przy stacji kolejowej drewniana kaplica pw. Imienia NMP. Uroczystego poświęcenia dokonał dnia 1 października 1932 roku ks. Antoni Beszta – Borowski (1880-1943), proboszcz i dziekan bielski (1927-1943).

W 1935 roku rozpoczęto wieloletnie starania o utworzenie samodzielnej parafii. W noc sylwestrową z 1942 na 1943 rok okupanci niemieccy spalili doszczętnie kaplicę. W latach 1943-1946 odprawiano nabożeństwa w domach prywatnych. W 1946 roku urządzono kaplicę dojazdową (filia duszpasterska Kleszczel) w kamienicy Władysława Malinowskiego i Natalii Goworowskiej. Po prawnym przekazaniu na rzecz parafii domu i placu przez ich spadkobierców zaistniała możliwość utworzenia parafii.

Samodzielna parafia w Czeremsze pw. NMP Królowej Polski została erygowana 23 września 1957 r. przez ks. inf. Michała Krzywickiego (1895-1967), administratora apostolskiego diecezji pińskiej (1950-1967).

Staraniem ks. Władysława Siekierko (1909-1979), pierwszego proboszcza w Czeremsze (1956-1962), w dniu 15 czerwca 1957 roku rozpoczęto rozbiórkę zniszczonej kamienicy. Pracami przy budowie nowej świątyni, wznoszonej na miejscu zburzonego domu, kierował brat księdza proboszcza inż. arch. Lucjan Siekierko (1919-2001). Poświęcenia nowego kościoła parafialnego pw. Matki Bożej Królowej Polski w dniu 21 września 1958 roku dokonał ks. prał. Bronisław Kiełbassa (1883-1961), dziekan bielski (1946-1961). Uroczystej konsekracji dokonał w dniu 21 września 1971 r. (XVI Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego) ks. Władysław Jędruszuk (1918-1994), administrator apostolski diecezji pińskiej (1967-1991). W latach 1986-1989 wstawiono metalowe okna oraz zainstalowano centralne ogrzewanie pod kierunkiem ks. Mariana Wyszkowskiego (prob. 1986-1989). W 1994 r. staraniem ks. Henryka Bałdygi ogrodzono nowy cmentarz grzebalny. W latach 2012-2013 staraniem ks. kan. Henryka Kalinowskiego zostały wstawione witraże.

Obok kościoła stoi dzwonnica metalowej konstrukcji, zbudowana w 1969 roku przez ks. Alfonsa Trochimiaka (1934-1996), ówczesnego proboszcza (1965-1970).

Oprac. ks. dr Zbigniew Rostkowski