Wigilia Paschalna w sokołowskiej konkatedrze

Bogata w symbolikę liturgia Wigilii Paschalnej wprowadziła w paschalną radość świąt zmartwychwstania Pańskiego. Poświęcenie ognia, uroczyste wniesienie Paschału – symbolu Chrystusa zmartwychwstałego, śpiew Orędzia Paschalnego, rozbudowana liturgia słowa, radosny śpiew Alleluja stopniowo rozjaśniały mrok wielkopostnej zadumy, aby na nowo radować się prawdą, że Pan zmartwychwstał, jest obecny i działa pośród nas. Pogłębieniem tej prawdy był obrzęd poświęcania wody, odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych, pokropienie wodą święconą oraz Liturgia Eucharystyczna.

W homilii ks. Biskup odwoływał się do oczytanych fragmentów biblijnych. Jak zauważył, człowiek ma swój początek w Bogu samym. Niejednokrotnie gubimy prawdziwy obraz człowieka, co prowadzi do braku szacunku wobec bliźniego. Ekscelencja przypomniał znaczenie słowa pacha, które wskazuje na przejście. Sam Bóg przechodzi przez całe życie ludzkie, prze los człowieka. Doświadcza również śmierci. Jednak zmartwychwstaje pokonując śmierć i grzech.

tekst – ks. Marcin Gołębiewski
zdjęcia – al. Piotr Zdzieborski