Poświęcenie Dziennego Domu Senior Plus
Wójt Gminy Sarnaki Andrzej Lipka przywitał licznie zebranych gości oraz podziękował tym wszystkim, którzy przyczynili się do powstania Dziennego Domu Senior Plus. W uroczystym otwarciu wzięli udział przedstawiciele władz samorządowych, powiatowych. Nie zabrakło delegatów z Gminnych Ośrodków Pomocy Społecznej. List od Elżbiety Rafalskiej – Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przeczytała Katarzyna Klimiuk. Słowa podziękowania popłynęły także z ust Tadeusza Bartoszuka – podopiecznego.
Ks. bp Tadeusz Pikus wraz z przedstawicielami władz dokonał uroczystego otwarcia Dziennego Domu Senior Plus oraz poświęcił wyremontowaną placówkę. Ekscelencja w słowie skierowanym do zebranych powiedział o istocie miłości, która wyraża się w najprostszych gestach. Wyjaśnił różnice pomiędzy samotnością a osamotnieniem. Powiedział, że życie przepełnione duchową więzią z Bogiem oraz we wspólnocie z innymi czyni nas szczęśliwymi. Na zakończenie ks. bp udzielił pasterskiego błogosławieństwa oraz życzył wszystkim seniorom, żeby dobrze wykorzystali ten czas, realizując swoje pasje, rozwijając zainteresowania a radość towarzyszyła im w życiu codziennym.
Dzienny Dom Senior plus w Nowych Hołowczycach przeznaczony jest dla nieaktywnych zawodowo mieszkańców gminy Sarnaki w wieku 60+. Wyremontowany budynek byłej szkoły jest zaopatrzony w salę kinezyterapii, salę klubową, która pełni rolę sali komputerowej, salę odpoczynku oraz korytarz sprzyjający różnym formom relaksu. Pod czujnym okiem instruktora ds. kulturalno-oświatowych, terapeuty zajęciowego grupa 15 seniorów korzysta od poniedziałku do piątku m.in. z zajęć: ruchowych, edukacyjnych, relaksacyjnych czy manualnych. Niedawno oddana do użytku placówka powstała z myślą o integracji seniorów oraz aktywnym spędzeniu czasu w miłym towarzystwie. Pomysłodawczynią powstania dziennego domu dla seniorów jest Elżbieta Kozioł – dyrektor Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Sarnakach, która wraz z pracownikami GOPS-u aktywnie włączyła się w realizację projektu.
tekst i zdjęcia – Monika Kanabrodzka