Pogrzeb śp. ks. kan. Antoniego Sieczkiewicza
Mszy św. pogrzebowej przewodniczył bp Piotr Sawczuk, biskup drohiczyński. Wraz z nim Eucharystię koncelebrowali bp senior Antoni Pacyfik Dydycz oraz licznie zgromadzeni kapłani z diecezji drohiczyńskiej oraz siedleckiej.
W Eucharystii licznie uczestniczyli wierni z parafii Zbuczyn – gdzie od prawie roku na emeryturze mieszkał śp. ks. Antoni – oraz z parafii Grodzisk, należącej do dekanatu sterdyńskiego, gdzie przez 31 lat był proboszczem.
Na początku Eucharystii biskup Piotr powitał wszystkich kapłanów zgromadzonych w świątyni na czele z gospodarzem ks. kan. Sławomirem Brodawką, dziekanem zbuczyńskim. Przypomniał, że z tej właśnie parafii pochodził ks. kan. Antoni Sieczkiewicz, z niej wyruszył w swoją kapłańską drogę i w niej zakończył swoje posługiwanie, gdy blisko roku temu powrócił do rodzinnej miejscowości na emeryturę.
Pasterz diecezji drohiczyńskiej wyraził radość z licznej obecności osób świeckich, zwłaszcza z Grodziska, ale także z rodzinnej parafii zmarłego. Chcemy dziękować za Jego życie, chcemy wielbić dobrego Boga, że chciał się tym kapłanem, w wielu dobrych i szlachetnych sprawach, posłużyć jako narzędziem. Chcemy otoczyć modlitwą ks. Antoniego, aby osiągnąć cel swojego życia, aby mógł zasiąść obok swojego Pana, któremu całe życie służył – mówił biskup.
Homilia bp. Piotra Sawczuka:
Na zakończenie Eucharystii głos zabrał ks. kan. Robert Krasowski – proboszcz parafii Grodzisk. Wspominał, że poznał ks. Antoniego, gdy był jeszcze w seminarium, a później dane mu było pracować z Nim w jednym dekanacie. Przed rokiem, zastąpił go na stanowisku proboszcza w Grodzisku.
Tam wszystko mówi o nim, i podwali pod kościołem i plebania i to wszystko co jest wokół, a szczególnie ziemia, którą bardzo ukochał. Tam wiele ludzi i całe pokolenia zawdzięcza mu życie duchowe i łączy się w bólu rozstania. Wyrażamy rodzinie wyrazy współczucia i łączności duchowej – mówił kapłan. Przekazał także kondolencje od bpa seniora Tadeusza Pikusa, który nie mógł być obecny na uroczystościach pogrzebowych.
Słowa ostatniego pożegnania wyraziła przedstawicielka parafii Grodzisk Bożena Kaczmarek.
Żegnać osobę, która jest nam bliska jest trudno, nie tylko dlatego, że słowa grzęzną w gardle, ale przede wszystkim ciężko jest w kilka minut wypowiedzieć wszystko, co podpowiada serce. Dlatego zamiast żegnać się z drogim nam ks. Antonim, wyrażamy Bogu wdzięczność za to, że mogliśmy być jego parafianami przez 31 lat. Dziękujemy mu za wszystkie Msze św. i sakramenty. Dziękujemy za kazania – krótkie – ale bardzo bogate w przekaz – proste i trafiające w serca słuchaczy. Dziękujemy za pokazywanie i nazywanie po imieniu, że coś jest czarne albo białe. Dziękujemy za to, że był kapłanem dostępnym, wyrozumiałym, a swoją postawą i gestami pokazywał nam Chrystusa. Dziękujemy za jego uśmiech, ciepło, pomoc. Za to, że był dla swoich parafian nie tylko proboszczem, ale i ojcem i przyjacielem – mówiła.
Wczoraj w naszej świątyni w Grodzisku miało miejsce piękne świadectwo o tym, jakim był kapłanem. Zgromadziły się tłumy parafian i osób, które przybyły na Msze św. w intencji zbawienia ks. Antoniego – zaznaczyła Bożena Kaczmarek.
Słowa podziękowania za kapłańską posługę wyraził ks. kan. Sławomir Brodawka – proboszcz parafii Zbuczyn, gdzie ostatni rok swojego życia spędził ks. kan. Antoni Sieczkiewicz. Zwyczajem parafii pożegnał w imieniu zmarłego rodzinę i przyjaciół a także wiernych z parafii gdzie posługiwał.
Po Mszy św. ciało zmarłego odprowadzono na cmentarz w Zbuczynie.
Dzień wcześniej Mszę św. w intencji zmarłego odprawiono w parafii Grodzisk. Przewodniczył jej bp Piotr Sawczuk.
Ks. Antoni Stanisław Sieczkiewicz urodził się 19 lipca 1948 r. w Zbuczynie. Ukończył Szkołę Podstawową w Zbuczynie (1955-1963). Uczęszczał do Zaocznego Technikum Rolniczego w Sokołowie Podlaskim (1967-1969). W latach 1969-1970 odbył Zasadniczą Służbę Wojskową, po czym podjął pracę w Międzykółkowej Bazie Maszynowej oraz w gospodarstwie rodzinnym w Zbuczynie. Po ukończeniu Zaocznego Technikum Rolniczego w Piasecznie w roku 1976 wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Siedlcach. Święcenia diakońskie przyjął w Siedlcach 20 czerwca 1981 r.; święcenia kapłańskie zaś, również w Siedlcach, 13 lutego 1982 r. z rąk ks. bp. Jana Mazura. Mocą Bulli Jana Pawła II „Totus Tuus Poloniae Populus” został inkardynowany do diecezji drohiczyńskiej (1992).
Kolejne miejsca pracy wypełniały wikariaty w parafiach: Górki (1982), Kąkolewnica (1982-1984), Dęblin (1984-1985), Jabłonna Lacka (1985-1988). Przez dwa lata był rektorem filii duszpasterskiej w Czekanowie (1988-1990). Urząd proboszcza pełnił w parafii Grodzisk k. Sterdyni (1990-2005) oraz Węgrów – Wniebowzięcia NMP (2005-2007), po czym powrócił do Grodziska (2007-2023). W roku 2023 przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Zbuczynie.
Pełnił następujące urzędy i funkcje diecezjalne: członek Rady Kapłańskiej (1993-1998), diecezjalny duszpasterz rolników (2000-2023).
Za swoją posługę i postawę kapłańską został mianowany kanonikiem honorowym Kolegiackiej Kapituły Węgrowskiej (2005), a następnie kanonikiem gremialnym tejże Kapituły (2013). W roku 2010 otrzymał Krzyż Papieski Diecezji Drohiczyńskiej.
Tekst: Ks. Wojciech Łuszczyński, Ks. Marcin Gołębiewski
Zdjęcia: Ks. Wojciech Łuszczyński
