Homilia wygłoszona w czasie ingresu do diecezji drohiczyńskiej, 25.05.2014

(Drohiczyn 25 maja 2014 r.)

 

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.

Umiłowani w Chrystusie Panu Bracia i Siostry.

1. Jedność z Ojcem przez Chrystusa w Duchu Świętym

Witam i pozdrawiam bardzo serdecznie wszystkich, którzy przybyli na uroczystość ingresu.
Podczas udzielania święceń kapłańskich zwykle czytamy słowo z Księgi proroka Izajasza: „Duch Pański nade mną, bo Pan mnie namaścił. Posłał mnie, by głosić dobrą nowinę ubogim, by opatrywać razy serc złamanych, by zapowiadać wyzwolenie jeńcom i więźniom swobodę, aby obwieszczać rok łaski Pańskiej i dzień pomsty naszego Boga; aby pocieszać wszystkich zasmuconych, by rozweselać płaczących na Syjonie, aby im wieniec dać zamiast popiołu, olejek radości zamiast szaty smutku” (Iz 61,1-3a). Takie wydarzenia działy się w Samarii za sprawą Filipa. Głosił on Chrystusa, uwalniał opętanych, a chorych uzdrawiał. Posługa Filipa przyniosła wielką radość mieszkańcom Samarii. Przyjęli oni słowo Boże, przyjęli chrzest i stali się uczniami Chrystusa. Oni u w i e r z y l i! Jednak uwierzyć Chrystusowi nie zawsze znaczy dochować Mu wierności. „Niektórzy – mówił na pożegnaniu swojej matki jeden z duchownych – traktują wiarę jak koszulę, zakładają ją i zdejmują, mama moja miała wiarę jak skórę na ciele, na trwałe i na stałe”. Mieszkańcy Samarii – podobnie jak każdy z nas – potrzebowali dodatkowo umocnienia Duchem Świętym, który pozwoliłby im nie tylko uwierzyć w Chrystusa, ale dochować Mu wierności i dać o Nim świadectwo. Jakie ma znaczenie wiara i świadectwo w naszym życiu, o tym napisał Paweł Apostoł w Liście do Rzymian: „Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że JEZUS JEST PANEM, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – osiągniesz zbawienie” (Rz 10,9). Duch Święty to sprawia, że wierząc, uznajemy Jezusa za Chrystusa, Syna Bożego i Pana naszego, którego Bóg wskrzesił i o którym możemy powiedzieć: „Nasz Pan żyje, my jeszcze umieramy”. Tak, oto dzięki Duchowi Świętemu, wierzymy w Boga sercem miłującym. Apostołowie, którzy sami doświadczyli Ducha Świętego „wysłali do [mieszkańców Samarii] apostołów Piotra i Jana, którzy przyszli i modlili się za nich (…), wkładali na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego” (Dz 8,14-15.17). Bracia i siostry my za sprawą Ducha Świętego stajemy się świątynią Boga. Duch Święty uzdalnia nas do tego, że spełnia się w nas obietnica Chrystusa wypowiedziana słowami: „Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i do niego przyjdziemy” (J 14,23)…