W lipcu 1925 roku władze miejskie Sokołowa Podlaskiego zaprosiły księży z Towarzystwa Salezjańskiego, aby prowadzili tutaj Gimnazjum Humanistyczne im. H. Sienkiewicza, zorganizowane w 1915 roku przez ks. A. Mazurkiewicza jako progimnazjum. Równolegle z pracą edukacyjno-wychowawczą zaczęli również prowadzić działalność duszpasterską, której centrum stanowiła kaplica gimnazjalna pw. Maryi Wspomożycielki Wiernych. Dom Zakonny Towarzystwa Salezjańskiego w Sokołowie Podlaskim został erygowany kanonicznie dekretem z dnia 24 maja 1926 roku przez ks. Filipa Rinaldiego (1856-1931), ówczesnego przełożonego generalnego Towarzystwa Salezjańskiego (1922-1931).
Ważnym wydarzeniem w życiu salezjanów w Sokołowie Podlaskim było sprowadzenie w 1930 roku relikwii św. Jana Bosko (1815-1888). Uroczystość ta, w której uczestniczyli: ówczesny nuncjusz apostolski w Polsce (od 1928) ks. abp Franciszek Marmaggi (1876-1949) oraz ks. Henryk Przeździecki (1875-1939), biskup siedlecki czyli podlaski (1918-1939), stała się wielką manifestacją religijną. Wydarzenie to upamiętniono, nadając ulicy prowadzącej do gimnazjum salezjańskiego nazwę św. Jana Bosko.
Na 10-lecie pracy księży salezjanów w Sokołowie i 20-lecie istnienia gimnazjum, w roku 1935 rozpoczęto budowę murowanego kościoła. Jego projektantem został inż. arch. Brunon Zborowski z Warszawy. Budowę świątyni, a także 21-głosowych organów zakończono wiosną 1939 roku. Dnia 18 czerwca 1939 r. ks. August kard. Hlond (1881-1948), Prymas Polski (1926-1948), dokonał konsekracji kościoła i poświęcenia organów. Uroczystość tę uświetnił swym koncertem prof. Feliks Rączkowski (1906-1994) z Warszawy.
W okresie okupacji hitlerowskiej w latach 1939-1945 księża salezjanie prowadzili duszpas-terstwo przy swoim kościele oraz prowadzili tajne nauczanie w zakresie szkoły średniej na tzw. kompletach. Gmach gimnazjalny przy ulicy św. Jana Bosko przeznaczyli Niemcy na szpital wojskowy, a wycofując się w sierpniu 1944 r. doszczętnie go spalili. Ówczesny dyrektor gimnazjum ks. Józef Strus (1905-1973), pragnąc ratować kościół przed pożarem, nakazał zerwać część dachu z budynku łączącego kościół z płonącym gimnazjum - dzięki temu kościół ocalał.
We wrześniu 1944 roku księża salezjanie ponownie otworzyli Salezjańskie Gimnazjum i koedukacyjne Liceum Humanistyczne w gmachu sióstr salezjanek. W połowie sierpnia 1948 roku władze komunistyczne bezprawnie odbierały prawo nauczania i zajęły budynek, przeznaczając go na Szkołę Podstawową (obecnie nr 1). Mimo likwidacji szkół, salezjanie pozostali w Sokołowie i prowadzili nadal działalność duszpasterską. Dnia l stycznia 1978 roku ks. Jan Mazur, biskup siedlecki czyli podlaski (1968-1996), erygował tutaj parafię pw. św. Jana Bosko (dekret L. dz. 2531/77 z dn. 22 grudnia 1977 r.). W dniu 22 marca 1978 roku wspomniany ks. bp Jan Mazur powierzył na stałe (in perpetuum) Towarzystwu Salezjańskiemu parafię św. Jana Bosko w Sokołowie Podlaskim. Pierwszym zarządcą został ks. Jerzy Gasik SDB, ówczesny dyrektor Domu Księży Salezjanów (1978-1982). W 1978 roku wnętrze kościoła zostało wzbogacone przez artystyczne mozaiki ks. prof. Wincentego Kiliana SDB (1905-1991). W kaplicy Matki Bożej znajduje się łaskami słynąca figura Matki Bożej Wspomożycielki i rzeźbiony w drewnie ołtarz, zaprojektowany przez ks. Adama Skałbania SDB (1906-1986).
W dniu 1 września 1993 roku księża i bracia salezjanie, na prośbę władz samorządowych Sokołowa Podlaskiego, reaktywowali Salezjańskie Liceum Ogólnokształcące im. H. Sienkiewicza, rozpoczynając w 1994 roku budowę nowego gmachu dydaktycznego. W dniu 27 lipca 1996 roku wcześniejsze powierzenie parafii na stałe Towarzystwu Salezjańskiemu potwierdził ks. bp Antoni P. Dydycz, ordynariusz diecezji drohiczyńskiej. Dwa miesiące później, a dokładnie 25 września tenże biskup dokonał uroczystego poświęcenia ołtarza głównego w kościele parafialnym. Dzięki dalszym staraniom w dniu 1 września 1999 roku otworzyli Salezjańskie Gimnazjum, które od 2001 roku posiada najnowocześniejszą w mieście salę gimnastyczną, zbudowaną w latach 2000-2001. W niej też 18 stycznia 2005 roku została otwarta kaplica pw. błogosławionego Wincentego Lewoniuka i Dwunastu Towarzyszy.
Obok kościoła mieści się budynek plebanii i dom zakonny salezjanów, zbudowany w latach 1980-1985, staraniem wspomnianego ks. Jerzego Gasika i ks. Kazimierza Olędzkiego SDB (1982-1988). Budynek ten poświęcił dnia 22 grudnia 1985 roku ks. Zdzisław Weder, inspektor Towarzystwa Salezjańskiego.
Oprac. ks. dr Zbigniew Rostkowski
