• Twitter
  • Mail
Diecezja Drohiczyńska
  • Biskup
  • Kuria Diecezjalna
  • Diecezja
  • Sąd biskupi
  • Dla duchowieństwa
  • Dla świeckich
Szukaj
  • Parafie
  • Księża
  • Kontakt
Jesteś tutaj: Diecezja Drohiczyńska / Aktualności / Jezus żyje i chce, abyś żył

Jezus żyje i chce, abyś żył

12 kwietnia 2020WiadomościWydział Katechezy
Nota Komisji Nauki Wiary Konferencji Episkopatu Polski w związku z pandemią koronawirusa

Wyznanie wiary w Boga i Jego Opatrzność nad światem ma wielkie znaczenie dla ludzkiego życia. Przypomina, że dla Boga nie ma nic niemożliwego, że jest On Władcą wszechświata i Panem ludzkiego losu. Bóg nie pozostawia dzieła stworzenia samemu sobie, ale troszczy się o dobro duchowe każdego człowieka. Wiara w Opatrzność Bożą może być jednak wystawiona na próbę w obliczu zła i cierpienia, zwłaszcza o wymiarze tak globalnym, jak pandemia spowodowana przez koronawirusa SARS-CoV-2.

1. Oblicza lęku

„Na naszych placach, ulicach i miastach zebrały się gęste ciemności – mówił papież Franciszek w swojej przejmującej homilii na pustym Placu Świętego Piotra – ogarnęły nasze życie, wypełniając wszystko ogłuszającą ciszą i posępną pustką, która paraliżuje wszystko na swej drodze. Czuje się je w powietrzu, dostrzega w gestach, mówią o tym spojrzenia. Przestraszyliśmy się i zagubiliśmy” (27.03.2020 r.).

W czasie pandemii ludzie doświadczają lęku, który przybiera różne kształty. Najczęściej jest to lęk przed śmiercią, będący przyczyną wielu innych ludzkich obaw. Z tego podstawowego lęku wyrastają inne: lęk przed zarażeniem, chorobą, odejściem bliskich osób, bezrobociem, bankructwem, blokadą szans rozwoju, długotrwałą izolacją. Nie można też zapomnieć o dotkliwym lęku przed samotnością, utratą sensu życia, przed zwątpieniem w Bożą Opatrzność i związaną z tym wszystkim obawą o przyszłość świata.

Oprócz rozmaitych przejawów strachu, będącego spontaniczną reakcją ludzi na dostrzegane niebezpieczeństwa, pojawia się także negatywne zjawisko sztucznego wywoływania lęku generowane przez współczesnych proroków pesymizmu, apokaliptycznego końca świata i rzekomej „godziny działania karzącego Boga”. Głównym błędem owych samozwańczych proroków jest nieprawomocne i zarazem sugestywne wypowiadanie się w imieniu Boga, promowanie prostych i naiwnych „recept” na zmianę sytuacji, błędne pojmowanie Opatrzności Bożej jako mechanicznej i natychmiastowej interwencji Bożej na zawołanie człowieka. Rodzi się tu niebezpieczeństwo manipulowania Bogiem, wystawiania Go na próbę, a w konsekwencji niedopuszczalnego rozliczania Boga. Człowiek nie może stać się zuchwałym sędzią oskarżającym Boga. Na tej złudnej drodze nigdy nie znajdzie satysfakcjonującej odpowiedzi na pytanie o sens cierpienia.

2. Kościół jako „sakrament nadziei”

W sytuacji narastającego lęku, którego liczne formy dotyczą realnych i konkretnych zagrożeń, pojawia się również niebezpieczeństwo rozpaczy. Jest ona szczególnie destrukcyjna. Rozpacz – w odróżnieniu od innych form lęku – nie jest spontaniczną reakcją człowieka na jakieś konkretnie rozpoznane zagrożenie, lecz subiektywnym stanem poczucia beznadziejności, całkowicie paraliżującym osobę ludzką. Rozpacz jest wyrazem skrajnego braku wiary w możliwość pokonania niebezpieczeństwa, całkowitego zwątpienia w możliwość pozytywnej zmiany.

W obecnym czasie pandemii, naznaczonym ludzką skłonnością do rozpaczy, Kościół na nowo odkrywa swoją misję, którą jest głoszenie Chrystusa jako źródła nadziei, pociechy i umocnienia. Będąc sakramentem nadziei w świecie dotkniętym cierpieniem i zwątpieniem, Kościół rozpoznaje swoją odpowiedzialność za stan nadziei w ludzkich sercach i za wiarę w przezwyciężenie groźby destrukcyjnej rozpaczy. Wspólnota Kościoła jest wezwana, aby szczególnie w sytuacji zagrożenia okazywać swoje macierzyńskie i miłosierne oblicze, zatroskane o umocnienie nadziei w sercach ludzi zmagających się ze światową pandemią.

Najpełniejszą odpowiedzią na pytanie o sens zła i cierpienia jest Ewangelia, Dobra Nowina o Bogu, który objawił się w Jezusie Chrystusie jako Pan życia i śmierci, Zwycięzca piekła i szatana, Odkupiciel człowieka i wszelkiego stworzenia. On zwyciężył zło i daje nam udział w tym zwycięstwie. „On jest naszą nadzieją, jest najpiękniejszą młodością tego świata. Wszystko, czego dotknie, staje się młode, staje się nowe, napełnia się życiem. […] On żyje i chce, abyś żył” (Franciszek, Christus vivit, nr 1).

Katechizm Kościoła Katolickiego uczy, że dopuszczenie przez dobrego i wszechmocnego Boga zła fizycznego i moralnego jest tajemnicą, na którą światło rzuca Chrystus. Podkreśla też, iż – choć zło nie staje się dobrem – Bóg ze zła może wyprowadzić dobro: „Z największego zła moralnego, jakie kiedykolwiek mogło być popełnione, z odrzucenia i zabicia Syna Bożego, spowodowanego przez grzechy wszystkich ludzi, Bóg, w nadmiarze swej łaski, wyprowadził największe dobro: uwielbienie Chrystusa i nasze Odkupienie” (KKK 312).

3. Bezdroża pseudoreligijnych propozycji

W obliczu realnego niebezpieczeństwa płynącego z faktu pandemii rodzą się ze strony pseudoreligijnych interpretatorów szkodliwe postulaty. Niezgodne z biblijnym obrazem Boga jest ukazywanie Go jako niemiłosiernego sędziego, bezdusznego kontrolera ludzkich działań, mściwego tyrana lub przeciwnie – obojętnego władcy świata, zdystansowanego obserwatora ludzkiego teatru dziejów. Niebezpieczne jest obsesyjne szukanie kozła ofiarnego jednoznacznie odpowiedzialnego za pandemię, a także praktyka potępiania, stygmatyzowania, obwiniania całych grup ludzkich za zło pandemii.

Szkodliwe jest propagowanie fałszywej historiozofii, powoływanie się na prywatne pseudoobjawienia i sny, nonszalancka, wyrwana z kontekstu egzegeza biblijna, ignorowanie, marginalizowanie lub nawet otwarte kwestionowanie współczesnego nauczania Kościoła. Ze słuszną krytyką spotyka się nierozróżnianie porządku natury i łaski, wymiaru duchowego i materialnego, prowadzące do lekceważenia zasad bezpieczeństwa podczas liturgii.

Niedopuszczalne jest magiczne traktowanie sakramentów i sakramentaliów, promowanie wizji Kościoła jako bezpiecznej arki, przeznaczonej wyłącznie dla świętych i sprawiedliwych. Pojawia się niekiedy ukryta pochwała indywidualizmu i egoizmu, wyrażająca się w poszukiwaniu ratunku wyłącznie dla siebie i swoich bliskich, czy współwyznawców, którzy dzięki realizacji proponowanych akcji zostaną zachowani od nieszczęścia.

Dojrzała religijność wyraża się zarówno w odrzuceniu kwietyzmu,  postawy polegającej na braku jakichkolwiek działań w oczekiwaniu na pomoc Bożej łaski, jak i pelagianizmu, polegającego na przekonaniu, że człowiek sam z siebie jest w stanie osiągnąć zbawienie i rozwiązać wszystkie problemy. Należy natomiast dowartościować postawę synergii, czyli współpracy człowieka z Bogiem, połączenia ludzkich działań z otwarciem na dar Bożej łaski, rzetelnej wiedzy z głęboką wiarą, codziennej aktywności z gorącą modlitwą.

4. Czas próby i wyboru

Odrzucając pesymistyczne i fatalistyczne rozumienie historii, Kościół ukazuje Chrystusa jako sens dziejów świata, a Boga jako naszą absolutną przyszłość. Na początku nowego tysiąclecia św. Jan Paweł II wyraził życzenie, aby Kościół stawał się domem i szkołą komunii. „Duchowość komunii – pisał w Novo millennio ineunte to przede wszystkim spojrzenie utkwione w tajemnicy Trójcy Świętej, która zamieszkuje w nas i której blask należy dostrzegać także w obliczach sióstr i braci żyjących wokół nas. Duchowość komunii to także zdolność odczuwania więzi z bratem w wierze dzięki głębokiej jedności mistycznego Ciała, a zatem postrzegania go jako «kogoś bliskiego», co pozwala dzielić jego radości i cierpienia, odgadywać jego pragnienia i zaspokajać jego potrzeby, ofiarować mu prawdziwą i głęboką przyjaźń” (nr 43).

Pandemia ogarniająca wszystkie kraje świata odsłania naszą kruchość egzystencjalną i złudne poczucie samowystarczalności. Jednocześnie mobilizuje do odkrycia braterstwa i przynależności do jednej rodziny ludzkiej. Możemy ją odczytać jako globalny „znak czasu” będący wezwaniem do jedności, współpracy, solidarności i odpowiedzialności ludzi wierzących i niewierzących, chrześcijan i wyznawców innych religii. Szczególna wdzięczność należy się pracownikom służby zdrowia: lekarzom, pielęgniarkom, diagnostom, wolontariuszom za ich ofiarną, wręcz bohaterską służbę dla ratowania życia i zdrowia ludzkiego.

Konieczne dla walki z epidemią ograniczenia swobody przemieszczania się i gromadzenia są szczególnie bolesne dla wiernych, pozbawionych bezpośredniego dostępu do Eucharystii i sakramentów Kościoła. Możemy jednak łączyć się duchowo z Chrystusem Eucharystycznym za pośrednictwem transmisji telewizyjnych, radiowych oraz internetowych. Możemy ten trudny czas wykorzystać do odnowienia praktyki modlitwy domowej i rodzinnej, do konkretnych uczynków miłosierdzia, zwłaszcza wobec osób starszych i samotnych, szczególnie zagrożonych epidemią. Codzienna modlitwa różańcowa może stać się dla nas szkołą głębokiej wiary połączonej z ofiarną służbą bliźniemu na wzór Maryi, Wspomożycielki Wiernych.

Warto postrzegać okres trwania pandemii jako czas próby i wyboru, zgodnie ze słowami papieża Franciszka: „Nie jest to czas Bożego sądu, ale naszego osądzenia: czas wyboru tego, co się liczy, a co przemija, oddzielenia tego, co konieczne od tego, co nim nie jest. Jest to czas przestawienia kursu życia ku Tobie, Panie, i ku innym” (27.03.2020 r.).

Abp Stanisław Budzik
Metropolita Lubelski
Przewodniczący
Komisji Nauki Wiary KEP

Lublin, 31 marca 2020 r.

 

Aby pobrać dokument, kliknij TUTAJ.

Podziel się
  • Podziel się na facebooku
  • Podziel się na twitterze
  • Podziel się na Google+
  • Print post
https://drohiczynska.pl/wp-content/uploads/2020/04/cross-4814089_1920-4.jpg 545 912 Ksiądz kanonik mgr lic. Marcin Gołębiewski https://drohiczynska.pl/wp-content/uploads/2017/04/logo-poziome-duze2-ver4-320x155.png Ksiądz kanonik mgr lic. Marcin Gołębiewski2020-04-12 14:04:022020-04-23 12:35:30Jezus żyje i chce, abyś żył
  • 2025 (172)
    • maj (23)
    • kwiecień (47)
    • marzec (39)
    • luty (23)
    • styczeń (40)
  • 2024 (420)
    • grudzień (37)
    • listopad (21)
    • październik (33)
    • wrzesień (39)
    • sierpień (39)
    • lipiec (24)
    • czerwiec (38)
    • maj (38)
    • kwiecień (28)
    • marzec (42)
    • luty (36)
    • styczeń (45)
  • 2023 (570)
    • grudzień (42)
    • listopad (28)
    • październik (42)
    • wrzesień (59)
    • sierpień (139)
    • lipiec (29)
    • czerwiec (36)
    • maj (48)
    • kwiecień (53)
    • marzec (30)
    • luty (30)
    • styczeń (34)
  • 2022 (353)
    • grudzień (31)
    • listopad (26)
    • październik (39)
    • wrzesień (28)
    • sierpień (25)
    • lipiec (26)
    • czerwiec (38)
    • maj (30)
    • kwiecień (36)
    • marzec (30)
    • luty (18)
    • styczeń (26)
  • 2021 (380)
    • grudzień (34)
    • listopad (39)
    • październik (45)
    • wrzesień (53)
    • sierpień (23)
    • lipiec (23)
    • czerwiec (42)
    • maj (25)
    • kwiecień (26)
    • marzec (26)
    • luty (22)
    • styczeń (22)
  • 2020 (336)
    • grudzień (25)
    • listopad (29)
    • październik (31)
    • wrzesień (33)
    • sierpień (32)
    • lipiec (24)
    • czerwiec (30)
    • maj (28)
    • kwiecień (31)
    • marzec (22)
    • luty (22)
    • styczeń (29)
  • 2019 (293)
    • grudzień (24)
    • listopad (23)
    • październik (36)
    • wrzesień (32)
    • sierpień (22)
    • lipiec (16)
    • czerwiec (37)
    • maj (21)
    • kwiecień (24)
    • marzec (20)
    • luty (11)
    • styczeń (27)
  • 2018 (300)
    • grudzień (27)
    • listopad (22)
    • październik (35)
    • wrzesień (33)
    • sierpień (28)
    • lipiec (9)
    • czerwiec (24)
    • maj (22)
    • kwiecień (27)
    • marzec (27)
    • luty (14)
    • styczeń (32)
  • 2017 (338)
    • grudzień (37)
    • listopad (26)
    • październik (21)
    • wrzesień (26)
    • sierpień (29)
    • lipiec (14)
    • czerwiec (36)
    • maj (33)
    • kwiecień (35)
    • marzec (26)
    • luty (21)
    • styczeń (34)
  • 2016 (500)
    • grudzień (34)
    • listopad (34)
    • październik (34)
    • wrzesień (33)
    • sierpień (44)
    • lipiec (45)
    • czerwiec (51)
    • maj (70)
    • kwiecień (37)
    • marzec (41)
    • luty (35)
    • styczeń (42)
  • 2015 (531)
    • grudzień (58)
    • listopad (49)
    • październik (55)
    • wrzesień (56)
    • sierpień (51)
    • lipiec (32)
    • czerwiec (61)
    • maj (55)
    • kwiecień (63)
    • marzec (45)
    • luty (3)
    • styczeń (3)
  • 2014 (10)
    • grudzień (1)
    • wrzesień (3)
    • lipiec (1)
    • czerwiec (2)
    • maj (2)
    • luty (1)
  • 2013 (1)
    • czerwiec (1)
  • 2011 (1)
    • czerwiec (1)
  • 2010 (1)
    • czerwiec (1)
  • 2008 (1)
    • czerwiec (1)
  • 2007 (1)
    • czerwiec (1)
  • 2006 (1)
    • czerwiec (1)
  • 2003 (1)
    • czerwiec (1)
  • 2002 (1)
    • czerwiec (1)
  • 2001 (1)
    • czerwiec (1)
  • 2000 (1)
    • czerwiec (1)
© Copyright - Diecezja Drohiczyńska - created by baj@com
  • Twitter
  • Mail
  • Kontakt
Życzenia Wielkanocne ks. bpa Piotra Sawczuka Komunikat o śmierci i pogrzebie śp. ks. kan. Stanisława Jurczuka
Scroll to top