O stowarzyszeniu
Diecezjalne czuwania modlitewne
Członkowie Żywego Różańca, na czuwaniach modlitewnych spotykają się dwa razy w roku, zwykle w Sanktuarium Maryjnym lub innych, a także w parafiach, gdzie jest szczególnie czczony obraz Matki Bożej. Dla ułatwienia dojazdów, organizowane są po dwa czuwania jesienią i wiosną, we wschodniej i zachodniej części diecezji w zbliżonym terminie.
Ponadto 19/20 maja 2006 r. w Sanktuarium Maryjnym w Gietrzwałdzie odbyło się nocne czuwanie.
Kongresy
Dotychczas odbyły się dwa kongresy:
– 10-11.10 2003 r. w Sanktuarium Maryjnym w Ostrożanach,
– 25-26.05. 2007 r. w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Sokołowie Podlaskim.
Sympozjum
15 września 2012 r., w Wyższym Seminarium Duchownym w Drohiczynie odbyło się Diecezjalne Sympozjum Różańcowe pod hasłem: „Z Różańcem w Rok Wiary”.
Pielgrzymki
- 1 czerwca 2013 r. – Jasna Góra – Pierwsza Ogólnopolska Pielgrzymka Żywego Różańca, p.t. „Żywy Różaniec Maryjną Szkołą Wiary”. W modlitwie o rozbudzenie wśród Polaków miłości do modlitwy różańcowej, z naszej diecezji uczestniczyło 2 księży 420 członków Żywego Różańca z 37 parafii, 9 dekanatów.
- 7 czerwca 2014 r. – Jasna Góra – hasło pielgrzymki: „Błogosławiona, która uwierzyła”.
W dziękczynieniu za dar największego promotora Różańca, którym był św. Jan Paweł II, z naszej diecezji uczestniczyło 3 kapłanów, 492 członków Żywego Różańca z 41 parafii, 9 dekanatów. - 11-18 listopada 2014 r. – Ziemia Święta – uczestniczyło 27 osób i dwóch księży.
- 6 czerwca 2015 r. – Jasna Góra – hasło pielgrzymki „Różaniec ocaleniem rodziny”. W modlitwie w intencji rodzin z naszej diecezji uczestniczyło 3 kapłanów i 405 członków ŻR z 39 parafii, 7 dekanatów.
- 24 – 31 sierpnia 2015 r. – Medjugorie – uczestniczyło 46 osób i 3 księży.
- 3 – 4 czerwca 2016 r. – Jasna Góra – hasło pielgrzymki „Bądźmy świadkami Miłosierdzia”. W pielgrzymce uczestniczył 1 kapłan i 409 członków ŻR z 46 parafii, 10 dekanatów.
Rekolekcje
Rekolekcje odbywają się zawsze w miesiącu listopadzie. Dotychczasowe tematy to:
- „Od autoewangelizacji do ewangelizacji przez członków kółek różańcowych” – rekolekcjonista ks. dr Piotr Arbaszewski
- „Eucharystia darem Bożej Miłości” – rekolekcjoniści: ks. dr Dariusz Kujawa i ks. mgr Zbigniew Średziński.
- „Dekalog a rachunek sumienia” – rekolekcjonista: ks. mgr Karol Lipczyński.
- „W Krzyżu zbawienie” – rekolekcjonista: ks. mgr Wiesław Niemyjski.
- „W komunii z Bogiem”
- „Kościół naszym domem”
- „Być solą ziemi”- rekolekcjonista (trzy ostatnie tematy): ks. dr Piotr Arbaszewski.
- „Bądź wola Twoja” – rekolekcjonista: o. Stefan Majkowski OFMCap.
- „Modlitwa – od pragnienia do spotkania” – rekolecjonista o. Mieczysław Jóźwiak SJ
- „Przyjąć miłosierdzie, jak siostra Faustyna” – rekolekcjonista o. Jacek Staszewski OFMConv.
Działanie na rzecz misji
Członkowie Żywego Różańca naszej diecezji, dzięki „wdowim groszom”, finansowo wspomagają n/w misje, a priorytetową troską ofiarodawców jest los dzieci osieroconych i ubogich .
W Zambii, w biednej dzielnicy stołecznego miasta, od 1994 r. istnieje wspólnota Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny. Obiektem troski sióstr jest Dom Opatrzności Bożej, zbudowany przez siostry a przeznaczony dla osieroconych i bezdomnych dzieci oraz bezdomnych chorych i kalekich starszych ludzi. Siostry prowadzą szkołę dla blisko 800 dzieci, które w normalnym czasie z różnych przyczyn nie mogły jej skończyć. Prowadzą również kursy szycia, gotowania i opieki nad małymi dziećmi dla młodych matek i dziewcząt.
W zachodniej części Kamerunu Siostry Michalitki prowadzą ewangelizację, szpital oraz szkołę i przedszkole dla około 600 uczniów. Ich podopieczni to plemię Maka zamieszkujące około 50 okolicznych wiosek. Jedną z sióstr misjonarek tam pracujących jest siostra Immakulata Faustynowicz ze Zgromadzenia Sióstr św. Michała Archanioła, która pochodzi z naszej diecezji ze wsi Mierzynówka, parafii Grodzisk k. Siemiatycz.
Ponadto niektórzy członkowie włączyli się w „Adopcję serca” – jest to stała finansowa pomoc dla uczących się dzieci i młodzieży, utrzymywanych przez Siostry. Adopcją objęto ponad 40 osób.
Zgromadzenie Misyjne Służebnic Ducha Świętego prowadzą misje w wielu krajach na całym świecie, obejmując szkolnictwo na wszystkich szczeblach- od przedszkoli do uniwersytetów; służbę zdrowia: przychodnie, kliniki, szpitale, ośrodki zdrowia w buszu; przyuczanie do prowadzenia domu, pielęgnacja dzieci. Obecnie doszła praca we wspólnotach pozbawionych kapłana, rekolekcje, dzielenie życia z najbiedniejszymi, leprozoria, chorzy na AIDS, narkomani, obozy dla uchodźców, ofiary przemocy.
W 2015 roku, podczas IV Krajowego Kongresu Misyjnego, został nawiązany kontakt z misjonarkami – Siostrami Karmelitankami Dzieciątka Jezus, które prowadzą szkołę, przedszkole i szpital w Dimako, w Kamerunie.
Warto zaznaczyć, iż w Afryce z powodu chorób i głodu umiera 12 milionów dzieci rocznie, z czego 80% z dala od szpitali.
Diecezjalny Duszpasterz Wspólnot Maryjnych
ks. Roman Kowerdziej
tel. 606 373 182
Diecezjalny Moderator Kółek Różańcowych i Nieustającego Różańca
Renata Przewoźnik
tel. 696 337 417
Delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. Stowarzyszenia Żywego Różańca
abp Wacław Depo – metropolita częstochowski
Krajowy Moderator Żywego Różańca
ks. Szymon Mucha – diecezja radomska
Zarząd Żywego Różańca
- ks. Stanisław Szczepaniec – archidiecezja krakowska
- ks. Zbigniew Łuczak – diecezja łowicka
- O. Stanisław Przepierski OP – archidiecezja warszawska
- ks. Jan Glapiak – archidiecezja poznańska
- ks. Maciej Będziński – przedstawiciel Papieskich Dzieł Rozkrzewiania Wiary
- S. Wioletta Ostrowska. – przedstawicielka redakcji miesięcznika Różaniec.
Drohiczyn, 21 września 2012 r.
L. 0779/2012
D E K R E T
W związku z zatwierdzeniem przez Konferencję Episkopatu Polski podczas 358. Zebrania Plenarnego Statutu Stowarzyszenia „Żywy Różaniec” oraz uwzględniając pismo Zarządu Stowarzyszenia „Żywy Różaniec” z dnia 11 września 2012 roku, niniejszym Dekretem – w myśl §1 p. 3 powyższego Statutu – zatwierdzam i wprowadzam w życie na terenie Diecezji Drohiczyńskiej Statut Stowarzyszenia „Żywy Różaniec”.
Niech rozważanie tajemnic życia Jezusa Chrystusa i Jego Matki Najświętszej Maryi Panny ożywia ducha wiary oraz wyprasza potrzebne w nawracania grzeszników i doskonaleniu sprawiedliwych.
Wszystkim Moderatorom i Członkom Stowarzyszenia udzielam pasterskiego błogosławieństwa: w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
+ Antoni P. Dydycz
Biskup Drohiczyński
Ks. dr Zbigniew Rostkowski
Kanclerz Kurii
————————————————————————————–
7 września 1977 r. sługa Boży kard. Stefan Wyszyński zatwierdził Ceremoniał Żywego Różańca, który – jak to napisał jego autor o. Szymon Niezgoda OP – „powstał z troski o dobro duchowe Narodu polskiego i rozwój religijno-moralny obecnych i przyszłych pokoleń”. Było to też uczczenie stulecia objawień Matki Bożej w Gietrzwałdzie, podczas których wyraziła Ona życzenie: „Chcę, abyście codziennie odmawiali różaniec”.
Ceremoniał ten był zarazem Statutem Żywego Różańca, gdyż zawierał wiele wskazówek i reguł dotyczących działalności Żywego Różańca w naszych parafiach. Dlatego tworząc Statut Stowarzyszenia Żywy Różaniec, wiele punktów zawartych w tamtym Ceremoniale znalazło się w Statucie.
Ceremoniał w nowej wersji jest bardziej rozbudowany i ma być pomocą dla kapłanów – Moderatorów Żywego Różańca w diecezjach oraz dla Zelatorek i Zelatorów.
We wstępie Ks. Abp Wacław Depo, Delegat KEP do spraw Żywego Różańca, napisał: „Człowiek zawsze szuka kontaktu z Bogiem, gdyż to pragnienie jest wpisane w naturę i godność ludzką. Dlatego z wdzięcznością trzeba przyjąć dar niniejszego Ceremoniału, który ma przyczynić się do odkrycia piękna i bogactwa modlitwy różańcowej, będącej zawsze spotkaniem dwóch pragnień: Serca Bożego i serca ludzkiego”.
Ceremoniał składa się z czterech części:
- w pierwszej znajdują się błogosławieństwa udzielane członkom wspólnoty i zelatorom,
- druga jest pomocą w przeżywaniu miesięcznych spotkań członków Żywego Różańca, co związane jest ze zmianą tajemnic różańcowych,
- w części trzeciej zamieszczone zostały teksty pomocnicze do celebracji różnych wydarzeń we wspólnocie w ciągu roku liturgicznego,
- czwarta zawiera modlitwy i rozważania, z których można korzystać w obliczu śmierci bliskich.
O Różańcu
- Na początku należy uczynić znak Krzyża świętego i na krzyżyku odmówić Wierzę w Boga.
- Na pierwszym paciorku odmawia się Ojcze nasz.
- Na trzech dalszych Zdrowaś Maryjo.
- Na kolejnym Chwała Ojcu.
- Są to modlitwy wstępne; ich intencją jest uproszenie cnót wiary, nadziei i miłości.
Przy odmawianiu wszystkich części różańca wystarczy modlitwy wstępne odmówić tylko przed częścią pierwszą. - Następnie zapowiada się daną część i tajemnicę jako temat do rozważania na tle powtarzanych modlitw ustnych: Ojcze nasz, 10 Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu i tak zwaną modlitwę fatimską: „O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego, zaprowadź wszystkie dusze do nieba i pomóż szczególnie tym, którzy najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia”.
Odmawiając różaniec, rozważamy razem z Maryją wydarzenia z Ewangelii, które Ona rozważała w swoim sercu. Mamy nie tylko rozważać postawę Jezusa i Maryi, ale starać się naśladować Ich w naszym życiu.
CZĘŚĆ I – TAJEMNICE RADOSNE
(odmawiamy w poniedziałki i soboty)
- Zwiastowanie Maryi Pannie
- Nawiedzenie św. Elżbiety
- Narodzenie Pana Jezusa
- Ofiarowanie w świątyni
- Znalezienie Pana Jezusa
CZĘŚĆ II – TAJEMNICE ŚWIATŁA
(odmawiamy w czwartki)
- Chrzest Pana Jezusa w Jordanie
- Objawienie się Pana Jezusa na weselu w Kanie Galilejskiej
- Głoszenie królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia
- Przemienienie na górze Tabor
- Ustanowienie Eucharystii
CZĘŚĆ III – TAJEMNICE BOLESNE
(odmawiamy we wtorki i piątki)
- Modlitwa w Ogrójcu
- Biczowanie Pana Jezusa
- Ukoronowanie cierniem
- Droga krzyżowa
- Śmierć Jezusa na krzyżu
CZĘŚĆ IV – TAJEMNICE CHWALEBNE
(odmawiamy w środy i niedziele)
- Zmartwychwstanie Pana Jezusa
- Wniebowstąpienie Pana Jezusa
- Zesłanie Ducha Świętego
- Wniebowzięcie Matki Bożej
- Ukoronowanie Matki Bożej
Jednym ze sposobów niesienia duchowej pomocy potrzebującym jest Różaniec Wieczny czyli Nieustający. Założony on został w pierwszej połowie XVII w., pierwszy w Bolonii, drugi we Florencji. Nabożeństwo to objęło miasta i wioski. Należeli do niego nawet papieże, kardynałowie i biskupi. Stolica Apostolska powagą papieża Aleksandra VII zatwierdziła Różaniec Wieczysty w roku 1656.
Najstarsze księgi Różańca Wieczystego w Polsce znajdują się w kościele oo. Dominikanów w Krakowie, a prowadzone są od roku 1738.
Należący do wspólnoty modlą się przede wszystkim:
- o nawrócenie grzeszników,
- o pomoc konającym,
- o pomoc zmarłym przebywającym w czyśćcu,
- w innych ważnych intencjach diecezjalnych czy parafialnych.
Nieustający Różaniec polega na tym, że jest odmawiany dniem i nocą bez przerwy. Członkowie składający Bogu daninę nieustającej modlitwy, mają ustaloną zawsze tę samą godzinę, ten sam dzień i tę samą część Różańca. Jest to nie tylko modlitwa nieustająca, ale i ofiarna. To nieustanny hymn uwielbienia i dziękczynienia, przebłagania i prośby zanoszonej do Boga przez Niepokalane Serce Maryi. Włączenie się w krąg Nieustającego Różańca jest dla nas wielką pomocą w życiu, gdyż przychodzi ona ze strony wszystkich, którzy w świecie podjęli tę modlitwę. Sam tylko Bóg wie, jak rozstrzygają się ludzkie losy w ostatniej godzinie, najcięższej i najbardziej dramatycznej. Inicjatorem tworzenia Nieustającego Różańca w diecezji był Ksiądz Biskup Antoni Dydycz. Rozdzielenia dni miesiąca, pomiędzy dekanatami dokonała, nieżyjąca już zelatorka Dekanatu Węgrowskiego, Pani Halina Putkowska.
Wykaz dni wg dekanatów dla członków Nieustającego Różańca.
Ref. Święta Maryjo, Matko Różańcowa,
Bądź pozdrowiona każdym moim „Zdrowaś”
Niech życie moje, Anielska Królowa,
Będzie różańcowym i ostatnim „Zdrowaś”.
1. Tak nam brak w życiu anielskich zwiastowań,
Bożych narodzin, świętych Ofiarowań.
Pomóż nam, Matko, znów odnaleźć Boga
W radosnych sercach i rodzinnych progach.
2. Weselna Matko z Galilejskiej Kany,
Smutnemu światu uproś cud przemiany,
Byśmy z różańcem i w Komunii Bożej
Ujrzeli Pana w świetlanym Taborze.
3. Chryste, my krzyż swój codziennie dźwigamy,
Pomóż, bo sił brak i znów upadamy,
A chcemy dojść aż do ukrzyżowania
I być świadkami Twego zmartwychwstania.
4. O Matko Zielna, Matko Wniebowzięta,
Pamiętaj o nas, jak Matka pamięta,
Bramą Niebieską bądź nam, Różańcowa,
Tam Ci będziemy śpiewać wieczne: Zdrowaś…
Od pierwszych wieków, odpowiadając na wezwanie św. Pawła: „Nieustannie się módlcie” (1 Tes 5,17), chrześcijanie powtarzali różne modlitwy. Najstarszą jest modlitwa, której nauczył sam Jezus – „Ojcze Nasz”. Odczuwając jednak potrzebę proszenia o wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny, zaczęto więc wielokrotnie powtarzać Pozdrowienie Anielskie. Około XII wieku dołączono słowa, wypowiedziane do Maryi przez św. Elżbietę „I błogosławiony owoc żywota Twojego”, a w czasie jednej z wielkich epidemii dżumy do pozdrowienia anielskiego dodano drugą część: „Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen”.
We wprowadzaniu modlitwy różańcowej szczególne zasługi ma zakon dominikanów. Istnieje przekaz, że św. Dominik otrzymał różaniec z rąk Matki Bożej. To Matka Boża poleciła Dominikowi, by w walce z herezją, głoszenie kazań łączył z odmawianiem tzw. Psałterza Maryi, czyli 150 „Zdrowaś Maryjo”. W końcu XIV w. każdą dziesiątkę „Zdrowaś Maryjo” poprzedzono jednym „Ojcze nasz”. W 1470 r. bł. Alan de Rupe, dominikanin, założył Bractwo Psałterza Najświętszej Maryi Panny. Jemu to, w objawieniach uznanych przez Kościół za autentyczne, Matka Najświętsza przekazała obietnice dla czcicieli różańca świętego:
- Ktokolwiek będzie Mi służył przez odmawianie Różańca otrzyma wyjątkowe łaski.
- Obiecuję moją specjalną obronę i największe łaski wszystkim tym, którzy będą odmawiać Różaniec.
- Różaniec stanie się groźną obroną przeciw piekłu, zniszczy, pomniejszy grzechy, zwycięży heretyków.
- Spowoduje on, że cnoty i dobre dzieła zakwitną; otrzyma on od Boga obfite przebaczenie dla dusz; odciągnie serca ludu od umiłowania świata i jego marności; podniesie je do pożądania rzeczy wiecznych. Och, taka dusza uświęci siebie tym sposobem.
- Dusza, która poleci Mi się przez odmawianie Różańca nie zginie.
- Ktokolwiek będzie odmawiał Różaniec i odda się rozmyślaniom nad jego świętymi tajemnicami, nigdy nie będzie pokonany przez niepowodzenie. Bóg nie będzie go karał w Swojej sprawiedliwości, nie zginie śmiercią niespodziewaną; jeżeli będzie sprawiedliwym, wytrwałym w łasce Bożej i będzie godnym życia wiecznego.
- Ktokolwiek będzie miał prawdziwe nabożeństwo do Różańca – nie umrze bez Sakramentów Kościoła.
- Wierni w odmawianiu Różańca będą mieli w życiu i przy śmierci światło Boże i pełnię Jego łaski.
- Uwolnię z czyśćca tych, którzy mieli nabożeństwo do Różańca św.
- Wierne dzieci Różańca zasłużą na wysoki stopień chwały w niebie.
- Otrzymacie wszystko, o co prosicie przez odmawianie Różańca.
- Wszystkich, którzy rozpowszechniają Różaniec będę wspomagała w ich potrzebach.
- Otrzymałam od Mojego Boskiego Syna obietnicę, że wszyscy obrońcy Różańca będą mieli za wystawienników cały Dwór Niebieski w czasie ich życia i w godzinę śmierci.
- Wszyscy, którzy odmawiają Różaniec są Moimi synami i braćmi Mojego Jedynego Syna, Jezusa Chrystusa.
- Nabożeństwo do Mego Różańca jest wielkim znakiem przeznaczenia do Nieba
Od Soboru Trydenckiego modlitwa różańcowa stała się praktyką wszystkich rodzin chrześcijańskich. Wtedy to, chcąc uczynić ją modlitwą bardziej przystępną, ograniczono jej długość do pięciu dziesiątek. Papież Pius V, potwierdzając w 1569 r. modlitwę różańcową, pisał; „ Różaniec, jest bardzo pobożnym sposobem modlitwy do Boga. Polega na wysławianiu Błogosławionej Dziewicy przez powtarzanie pozdrowienia anielskiego „Zdrowaś Maryjo” sto pięćdziesiąt razy, tyle ile jest psalmów w psałterzu Dawida, przeplatając każdą dziesiątkę modlitwą Pańską i rozważając przy tym odpowiednie tajemnice z życia Pana Jezusa”.
„Chwała Ojcu” zatwierdzone przez Synod w Vaison (529), na uczczenie trzech Osób boskich, weszło do odmawianego Różańca na początku XVII w.
Modlitwę różańcową popularyzowali liczni święci, m. in. Św. Stanisław Kostka. Prosił, by przy śmierci dano mu do rąk różaniec , bo „to najmilsza pamiątka od Niebieskiej Matki”.
Najwięcej jednak do modlitwy różańcowej w Kościele przyczynili się papieże. Wśród niech pierwsze miejsce ma papież Klemens VIII, który wydał 19 bulli zachęcających wiernych do odmawiania tej modlitwy, oraz papież Leon XIII. W encyklice o Różańcu “Iucunda semper” uczył, że istotą Różańca jest odmawianie i rozmyślanie, połączenie modlitwy ustnej z rozważaniem Ewangelii. Leon XIII zwany „Papieżem różańca świętego”, wydał aż 13 encyklik różańcowych podkreślając rolę Maryi w dziejach Kościoła i świata. Ustanowił też październikowe nabożeństwo różańcowe w całym Kościele.
Przypominając słowa Jana XXIII papież Paweł VI pragnął, aby Różaniec stał się „wielką modlitwą publiczną i powszechną wobec zwyczajnych i nadzwyczajnych potrzeb świętego Kościoła, narodów i całego świata”.
16 października 2002 r. Ojciec Święty Jan Paweł II listem apostolskim „Rosarium Virginis Mariae”, „aby różaniec w pełniejszy sposób można było nazwać streszczeniem Ewangelii” wprowadził czwartą część różańca – tajemnice światła. Wprowadzenie nowej części, szczególnie poświęconej publicznej działalności Jezusa, poprzedzone było ponad 30-letnią modlitwą i kontemplacją Ojca Świętego. Odtąd cały różaniec liczy 20 tajemnic.
Do odmawiania różańca kilkakrotnie wzywała sama Matka Boża w czasie swych objawień, m.in. w Lourdes (1858), w Gietrzwałdzie (1877), w La Salette (1846), w Fatimie (1917).
Jedną z form modlitwy różańcowej jest Żywy Różaniec, który powstał w drugiej połowie XIX w., dzięki „nienasyconemu pragnieniu poznania Boga” i wielkiemu zaangażowaniu młodej Francuzki z Lyonu, modlitwa różańcowa przeżywa niezwykły renesans. Mowa tu o Słudze Bożej Paulinie Jaricot (1799 – 1862).
Paulina urodziła się 22 lipca 1799 r. w rodzinie właścicieli fabryki jedwabiu. Młoda, piękna, kochająca życie towarzyskie, ulega tragicznemu wypadkowi. Wówczas jej matka, Joanna, ofiarowała Bogu swoje życie w intencji uzdrowienia córki. Ofiara została przyjęta i w niedługim czasie matka zmarła. W wieku 17 lat, po wysłuchaniu kazania o próżności, Paulina przystępuje do spowiedzi generalnej. Radykalnie zmienia styl życia wyzbywając się wszelkiego zbytku. Przed obliczem Czarnej Madonny, Paulina składa ślub czystości. Odwiedza ubogich i chorych, zachęca dziewczęta, by żyły pobożnie w swoich środowiskach, wynagradzając modlitwą i ofiarą zniewagi wyrządzane Najświętszemu Sercu Jezusa. Myśli jednocześnie, jak znaleźć źródło pomocy finansowej dla misji. Rozpoczyna zbieranie ofiar wśród dziewcząt „wynagrodzicielek”. Wreszcie wpada na pomysł, aby każda z dziewcząt pozyskała 10 osób, a te następne 10 itd. Zebrane środki należało przekazać osobom odpowiedzialnym za dziesiątki, a ci setnikom i tysięcznikom. Zaangażowani w to dzieło mieli modlić się za misje i co tydzień złożyć skromną ofiarę. Przyjmując system Pauliny, 3 maja 1822 r., grupa świeckich utworzyła stowarzyszenie – Dzieło Rozkrzewiania Wiary. Za namową spowiednika, mając zaledwie 23 lata, Paulina wycofuje się z życia aktywnego i oddaje kontemplacji. Przez jedną noc napisała traktat o nieskończonej miłości w Eucharystii. Wykorzystując sprawdzoną metodę, Paulina zakłada w Lyonie Stowarzyszenie Żywego Różańca składające się z piętnastoosobowych grup. Jako datę powstania przyjmuje się 8 grudnia 1826 r. Papież Grzegorz XVI stowarzyszenie zatwierdził 27 stycznia 1832 r. i nadał mu liczne odpusty. Patronką Żywego Różańca ustanowił młodziutką rzymską męczennicę – św. Filomenę, za przyczyną której Paulina w cudowny sposób odzyskała zdrowie. Paulina znając trudną sytuację miejscowych robotników podejmowała wiele inicjatyw i przedsięwzięć mających na celu podniesienie ich statusu materialnego. Chciała obudzić w nich poczucie godności i wyrwać ich z niewolniczego systemu pracy. Niestety, padła ofiarą oszustwa i popadła w ogromne długi, które pochłonęły nawet jej rodzinny majątek. Wiele osób odwróciło się od niej. Nie pomógł nawet apel papieża Piusa IX skierowany do rady Dzieła Rozkrzewiania Wiary. W końcu, 25 lutego 1853 r. Paulina Jaricot została wpisana na listę Lyońskich nędzarzy. Przez 9 lat żyła w skrajnej nędzy nękana różnymi chorobami. Zmarła rankiem 9 stycznia 1862 r. ze słowami na ustach: „Maryja moja Matko cała jestem Twoja”. W ostatniej drodze towarzyszyła jej grupa Lyońskich robotników.
Przez piętnaście lat panowała cisza wokół osoby Pauliny. Dopiero po ukazaniu się anonimowej książki na jej temat, „Wspomnienie o przyjaciółce. Założycielka Rozkrzewiania Wiary i Żywego Różańca”, papież Leon XII, poruszony jej biografią, w 1881 r. wydał breve z podkreśleniem zasług Pauliny Marii Jaricot. „To ona po opracowaniu planu zorganizowała piękne dzieło nazwane Rozkrzewianiem Wiary. Ogromną zbiórkę złożoną z cotygodniowych datków wiernych (…). Dzieło, które cudownie się rozwinęło i dostarcza misjom katolickim obfitych zasobów. Jej zawdzięczamy szczęśliwy pomysł rozdzielenia wśród piętnastu osób piętnastu dziesiątków Różańca. W ten sposób cudownie rozpowszechniła i uczyniła nieustanną modlitwę do Matki Bożej”. W 1989 r. serce Pauliny zostało uroczyście przeniesione do kościoła św. Polikarpa. W tym kościele przyjęła pierwszą Komunię Świętą i przez wiele lat codziennie uczestniczyła we Mszy Świętej. W 1935 r. jej doczesne szczątki przeniesiono do kościoła, gdzie doznała duchowej przemiany. 25 lutego 1963 r. papież Jan XXIII podpisał dekret o heroiczności cnót Pauliny Marii Jaricot i od tego czasu przysługuje jej tytuł Sługi Bożej.
Do Polski Żywy Różaniec dotarł jeszcze w XIX w. W 1977 r. Prymas ks. kard. Stefan Wyszyński zatwierdził Ceremoniał Żywego Różańca, opracowany przez o. Szymona Niezgodę OP.
Dokumenty papieskie o różańcu:
- Leon XIII, Encyklika o Różańcu Iucunda semper
- Leon XIII, List Apostolski Oktobri mensae o Matce Boskiej Różańcowej
- Pius XI, Encyklika Ingravescentibus malis o Różańcu świętym NMP
- Jan XXIII, List Apostolski, Il Religioso Convegno
- Jan XXIII, Encyklika Grata recordatio o modlitwie różańcowej w intencji Kościoła, misji oraz problemów międzynarodowych i społecznych
- Jan Paweł II, List Apostolski Rosarium Virginis Mariae o Różańcu świętym
Intencje modlitewne
Członkowie Żywego Różańca modlą się w intencjach papieskich i diecezjalnych.
Styczeń
- Intencja ewangelizacyjna: Aby w krajach azjatyckich chrześcijanie, wraz z innymi mniejszościami religijnymi, mogli żyć swoją wiarą w pełnej wolności.
Luty
- Intencja ogólna: Aby ci, którzy sprawują władzę materialną, polityczną lub duchową, nie pozwolili, by rządziła nimi korupcja.
Marzec
- Intencja ewangelizacyjna: Aby cały Kościół uznał pilną potrzebę formacji do rozeznania duchowego w aspekcie indywidualnym i wspólnotowym.
Kwiecień
- Intencja ogólna: Aby odpowiedzialni za idee i sposób zarządzania w gospodarce mieli odwagę odrzucać gospodarkę wykluczającą i by potrafili otwierać nowe drogi.
Maj
- Intencja ewangelizacyjna: Aby wierni świeccy wypełniali swoją specyficzną misję, wykorzystując swoje twórcze zdolności, by odpowiadać na wyzwania dzisiejszego świata.
Czerwiec
- Intencja ogólna: Aby sieci społecznościowe sprzyjały solidarności i poszanowaniu drugiego w jego odmienności.
Lipiec
- Intencja ewangelizacyjna: Aby kapłani, którzy w trudzie i samotności żyją swoją pracą duszpasterską, czuli się wspomagani i pokrzepiani przez przyjaźń z Panem i braćmi.
Sierpień
- Intencja ogólna: Aby wielkie wybory ekonomiczne i polityczne chroniły rodziny jako skarb ludzkości.
Wrzesień
- Intencja ogólna: Aby młodzież na kontynencie afrykańskim miała dostęp do edukacji i pracy we własnej ojczyźnie.
Październik
- Intencja ogólna: Aby osoby konsekrowane rozbudziły swój zapał misyjny i były obecne wśród ubogich, zepchniętych na margines i tych, którzy nie mają głosu.
Listopad
- Intencja ogólna: Aby język serca i dialogu przeważał zawsze nad językiem oręża.
Grudzień
- Intencja ewangelizacyjna: Aby osoby zaangażowane w posługę przekazu wiary potrafiły znaleźć język właściwy dla dzisiejszych czasów, w dialogu z kulturami.
Październik 2018 r.
Modlimy się:
- O owoce Synodu Biskupów.
- O błogosławieństwo Boże dla pracujących na Misjach.
- Za powołania kapłańskie i zakonne.
Listopad 2018 r.
Modlimy się:
- Za naszą Ojczyznę.
- O zachowanie wartości chrześcijańskich przez naród Polski.
- Za zmarłych biskupów, kapłanów i członków Wspólnot Maryjnych.
Grudzień 2018 r.
Modlimy się:
- O pokój w naszej Ojczyźnie i na świecie.
- O wypełnianie Ślubów Jasnogórskich.
- O światło dla błądzących i zagubionych w wierze Polaków.
Styczeń 2019 r.
Modlimy się:
- Za Papieża Franciszka, Biskupa Tadeusza i kapłanów naszej diecezji oraz za powołanych do kapłaństwa.
- O rychłą beatyfikację Sługi Bożej Pauliny Jaricot.
- O otwarcie się na Słowo Boże wszystkich Polaków.
Luty 2019 r.
Modlimy się:
- O żywą wiarę w rodzinach i trwałość sakramentalnych małżeństw.
- O dar cierpliwego znoszenia cierpienia dla chorych i ich opiekunów.
- Aby bezdomni znaleźli bezpieczne miejsce.
Marzec 2018 r.
Modlimy się:
- O odrodzenie ducha jedności i solidarności w rodzinach, sąsiedztwach i w Ojczyźnie.
- O łaskę nawrócenia dla zatwardziałych grzeszników oraz o dar roztropności dla spowiedników.
- Za podejmujących trud abstynencji.
Wydarzenia
13 maja (sobota godz. 16.00 – 21.30) – Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Węgrowie – diecezjalne czuwanie modlitewne członków Żywego Różańca i Wspólnot Maryjnych.
2-3 czerwca (piątek godz. 21.00 – sobota godz. 13.30) – Jasna Góra
– V Ogólnopolska pielgrzymka członków Żywego Różańca.
27 czerwca (wtorek godz. 15.00 – 22.00) – Sanktuarium Matki Bożej w Gietrzwałdzie – udział w uroczystościach 140-lecia objawień Matki Bożej.
26 sierpnia (sobota godz. 12.00) – parafia św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Topczewie – udział w diecezjalnych obchodach 300-lecia koronacji Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej.
6-8 września (środa – piątek) – kongres różańcowy – Jasna Góra (300-lecie koronacji cudownego obrazu Matki Bożej Częstochowskiej).
23 września (sobota godz. 16.00 – 21.30) – Sanktuarium Matki Bożej Ostrożańskiej
– diecezjalne czuwanie modlitewne członków Żywego Różańca i Wspólnot Maryjnych z dekanatów: bielskiego, brańskiego, ciechanowieckiego, hajnowskiego, sarnackiego i siemiatyckiego.
30 września (sobota godz. 16.00 – 21.30) – Sanktuarium Matki Bożej w Miedznie – diecezjalne czuwanie modlitewne członków Żywego Różańca i Wspólnot Maryjnych z dekanatów: drohiczyńskiego, łochowskiego, sokołowskiego, sterdyńskiego i węgrowskiego.
7 października (sobota) – parafie Diecezji Drohiczyńskiej
– święto patronalne członków Żywego Różańca.
14 października (sobota) – Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach II ogólnopolska pielgrzymka Apostolatu „Margaretka”
16 – 23 października (poniedziałek – poniedziałek)– pielgrzymka członków Wspólnot Maryjnych do Fatimy i Santiado de Compostella.
26 października (czwartek) – VI ogólnopolski dzień modlitwy członków Żywego Różańca.
24 – 26 listopada (piątek godz.17.00 – niedziela godz. 13.00)
-Dom Rekolekcyjny S.S. Karmelitanek w Siemiatyczach
– diecezjalne rekolekcje członków Żywego Różańca i innych Wspólnot Maryjnych.