Dzień Wspólnoty Ruchu Światło – Życie

Te szczególne wydarzenie wypada zawsze w programie oazy 13 dnia- gdy uczestnicy przeżywają tajemnicę zesłania Ducha Świętego. Oazowicze z najbliższej okolicy gromadzą się razem, aby poczuć ducha wspólnoty i dzielić się radością przeżywanego czasu. Nie inaczej było również w ostatni czwartek lipca. Młodzieżowe grupy oaz Nowej Drogi I i II stopnia, Nowego Życia I i II stopnia pochodzące z naszej diecezji miały okazję poznać Oazę Rodzin I stopnia z Archidiecezji Lubelskiej, która swoją wakacyjną formację przeżywa w Serpelicach.

Całość programu rozpoczęło zawiązanie wspólnoty i prezentacja poszczególnych oaz o godzinie 10.00. Składały się na nie meldunek, przedstawienie proporca oazy  oraz zaśpiewanie piosenki oazy. Po prezentacji można było usłyszeć  świadectwa uczestników. Przez całość spotkania przeplatały się radosne śpiewy modlitw i tańce. Można było zobaczyć i doświadczyć radości żywej tkanki Kościoła. Punktem kulminacyjnym była Msza Święta sprawowana o godzinie 12.00 pod przewodnictwem biskupa Piotra Sawczuka, pasterza diecezji drohiczyńskiej.

Ksiądz biskup skierował do zebranych Słowo Boże. Ukazał w nim wielkość doświadczenia Pięćdziesiątnicy w życiu Kościoła i wskazywał na postać św. Pawła, którego barwne życie i inspirująca działalność apostolska była pełna Bożego Ducha. Mszę Świętą koncelebrowało  kilku kapłanów. Wspólnoty oazowe żywo zaangażowały się w celebrację Mszy Świętej. W darach ofiarnych przedstawiciele nieśli świecę oazy i chleby, którymi potem dzielono się w trakcie wspólnej agapy. Ta przygotowana została w ogrodach seminaryjnych, gdzie wspólnie uczestnicy posilili się smacznym bigosem. Był to czas dzielenia się radością i swoją obecnością.

O godzinie 14.30 rozpoczął się ostatni punkt dnia wspólnoty- Godzina Odpowiedzialności i Misji. W trakcie tego nabożeństwa uczestnicy wysłuchali Słowa Bożego i świadectw oraz podpisali Krucjatę Wyzwolenia Człowieka, aby przez abstynencję niewielu zawalczyć o trzeźwość wszystkich, W bardzo wymownym geście nieśli swoje zobowiązania- otoczeni modlitwą wstawienniczą członków KWC przy śpiewie piosenki Serce wielkie nam daj. Tym samym powiększyło się grono świadomych chrześcijan pragnących walczyć o wyzwolenie swoich braci i sióstr dotkniętych zniewoleniami i używkami. Po tym wspólnota rozwiązała się i każdy wrócił do swoich miejscowości by dokończyć formację rekolekcji.

Tekst: Ks. Michał Siduniak

Zdjęcia: Ks. Michał Sawicki